خاک در ورزش کشتي، عبارت است از حالتى که کشتى‌گير، به‌صورت زانو‌زده به شکل چهاردست و پا بر روى تشک قرار گرفته باشد و يا در حالت دفاع و واکنش در خاک به‌صورت ولو شده به روى شکم و سينه، روى تشک قرار مى‌گيرد. اين حالت ممکن است با اجراء فنون از سوى حريف به‌وجود آمده باشد و يا اينکه در اثر کم‌کارى (پاسيو) و يا اخطار، کشتى‌گيرى از سوى داور مجبور به نشستن در خاک باشد (شکل - حالت نشستن در خاک). 

روش صحيح نشستن در خاک

- کشتى‌گير، در انجام عمليات و مانورهاى خود، احساس راحتى و موفقيت داشته باشد.     


- از تعادل و استحکام بيشترى در مقابل حريف برخوردار باشد، به‌طورى‌که، بتواند در فرصت مناسب از خاک بلند شود و يا در هنگام دفاع در برابر فنون حريف از موقعيت استوارى برخوردار باشد.     


 - زانوهاى او از يکديگر باز باشند، تا سطح اتکاء بيشتر شده، تعادل او افزايش يابد.     


 - آرنج دست‌ها نبايد خم باشد، تا در مقابل فشارهاى حريف مقاومت کند.     


- نه تنها سر و گردن کشتى‌گير نشسته در خاک نبايد آويزان باشد، بلکه او بايد با انقباض عضلات ناحيهٔ کمربند شانه و گردن، محکم به روى تشک قرار گيرد.    

  
 گرداورنده : فردین احمدی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: